Co-de-gàrri
Alopecurus myosuroides
Poaceae Graminaceae
Àutri noum : Co-de-reinard, Coue-de-rat, Coue-de-reinard.
Noms en français : Vulpin des champs, Queue-de-renard.
Descripcioun :La co-de-gàrri trachis dins li prado umido pas trop richo, o salado, e dins li champ. Fai de paniculo que sèmblo d'espigau, souvènt pourpro un cop maduro. Se destrìo dis àutri Alopecurus qu'a de glumo soudado fin qu'au mitan e pas bourdado de long péu ; l'arèsto basalo èi longo (8 à 10 mm) emé un couide au mitan fotò).
Usanço :Es uno bono erbo pasturiero, souvènt cultivado pèr li bèsti.
Port : Erbo
Taio : 20 à 70(85) cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Alopecurus
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 5 à 6 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Abriéu à juliet
Liò : Prado umido
- Meissoun
- Prado salado
- Champ
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Paleoutemperado
Ref. sc. : Alopecurus myosuroides Huds., 1762
Soja
Glycine max
Fabaceae Leguminosae
Noms en français : Soja, Soja protéagineux.
Descripcioun :Lou soja èi pas gaire cultiva au nostre, pamens se pòu trouba d'aqui d'eila. Es uno planto de l'an, peludo que fai de pichòti flour vióuleto. Li dòuso soun gibouso e proun peludo.
Usanço :Sabèn que lou soja que nous vèn d'Asìo, èi cultiva subretout pèr si grano d'ounte se fai de "la" paure en graisso e riche en proutido, o peréu d'òli ; lou soubre èi douna i bèsti (tourtèu).
Port : Grando erbo
Taio : 0,4 à 1(1,5) m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Glycine
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 4 à 6 mm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Planto cultivado
Liò : Champ
Estànci : Subremediterran
Couroulougi : Óurigino asiatico
Ref. sc. : Glycine max (L.) Merr., 1917